بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی و بخشش با بهزیستی روان شناختی در دانشجویان دانشگاه یاسوج

هدف از این پژوهش، بررسی رابطه بین ویزگی های شخصیتی و بخشش با بهزیستی روان شناختی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه یاسوج بود که از بین آن ها 301 دانشجو (171دختر، 130 پسر) به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود و ابزارهای گرد آوری اطلاعات عبارت بودند از: پرسش نامه بهزیستی روان شناختی ریف، پرسش نامه پنج عامل شخصیتی نئو، پرسش نامه بخشش هارتلند. روش تحلیل داده ها با استفاده از رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان صورت گرفت. نتایج نشان داد که بین ویژگی های شخصیتی (برون گرایی، توافق پذیری، گشودگی به تجربه و با وجدان بودن) با بهزیستی روان شناختی رابطه مثبت و معنادار، و بین روان رنجوری و بهزیستی روان شناختی رابطه منفی و معنادار وجود دارد. بین بخشش (بخشش خود، بخشش دیگران و بخشش در موقعیت) با بهزیستی روان شناختی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد که همه ابعاد پرسش نامه ویژگی های شخصیتی می توانند میزان بهزیستی روان شناختی را به طور معنی دار پیش بینی کنند و از میان ابعاد بخشش، بخشش دیگران، سهم معناداری در پیش بینی بهزیستی روان شناختی ندارد. همچنین نتایج رگرسیون سلسله مراتبی نشان داد که ویژگی های شخصیتی، واریانس بیشتری از بهزیستی روان شناختی را نسبت به ابعاد بخشش تبیین کرد.